Quand lo boièr ven de laurar,

planta son agulhada A E I O U,

planta son agulhada

Trapa sa femna al pè dal fuòc,

trista, desconsolada

Se siás malauta diga-bòt,

te farai un potatge

Amb una rava amb un caulet,

una lauseta magra

Quand serai mòrta

enterratz-me al prigond de la cava.

Los pès virats a la paret,

lo cap jos la canela.

Los pelegrins que passaràn

prendràn d’aiga senhada.

E diràn « quala es mòrta aicí ? »

Aquò’s la paura Joana

Se n’es anada al Paradís,

al cèl amb sas cabras.