A la Bastida i a doas filhas
que se vòlon maridar (bis)
Que se vòlon maridar
Aquelas filhas
E ieu tròbi que fan plan
Tant son polidas.

Una ne vòl prene un faure
E l’autra un cordonièr. (bis)
E l’autra un cordonièr
La pus polida
Per ne tirar son linhòl
Dins sa botiga.

Ròsa diguèt a sa maire
Qu’aprestèsse lo sopar (bis)
Qu’aprestèsse lo sopar
Que siague onèste
Lo cordonièr deu passar
Cal que s’arrèste.

Las muralhas son de pèira
Lo solelh non las fond pas (bis)
Lo solelh non las fond pas
Ni mai la luna
Tot garçon que fa l’amor
Fa pas fortuna.

Lo chaval es a l’estable
N’es selat a mai bridat (bis)
N’es selat a mai bridat
Pè a l’estriu man a la sela
E lo capèl a la man
Bonjorn la bèla.