Al temps de’n primièr, quand la bèstia faleta
monarcava sus tot per la ferocitat,
s’enlairèt vitament una gaia lauseta,
e d’aquel vòl ardit nasquèt la Libertat.

Un jorn dos mainatjons, dins lor breça mofleta,
dos fruches de l’onor de la maternitat,
faguèron en riséncia fregar lor boquetas
e lor cant de poton faguèt fraternitat.

Quand l’òme aurà vencut totas las tiranias,
lo dreit fèrme a son punt, gardant la veritat,
e per totjorn plan lènc de l’ambicion cobesa
veirem coma un solelh lusir l’Egalitat.

Auguste Fourès